Van Onze Jongens Geen Nieuws

Drie jonge historici
hebben een belangrijk onderwerp tussen de diepe plooien van de geschiedenis
gehaald.  Dat van de jonge mannelijke
Belgische vluchtelingen aan het begin van WOII.
De Duitse inval op 10 mei 1940 was de directe oorzaak tot het bevel van de
Belgische regering aan alle jonge mannen om onmiddellijk België te verlaten.
Deze reservisten, tussen de 16 en 35 jaar, vertrokken te voet, per fiets of per
trein naar de opgedragen verzamelpunten in het Westen van het land.  Van daaruit ging de tocht eerst naar het
noorden van Frankrijk.  Van Rouen werden
de jonge rekruten verder geleid naar de streek rond Toulouse in het zuiden van
Frankrijk. De jongeren maakten een harde tijd door.  Van het ouderlijk nest weggerukt werden ze in
enkele maanden tijd geconfronteerd met bombardementen, doodsangst, ziekte,
honger en heimwee. Uiteindelijk bereikten zo’n 300.000 CRAB’s of rekruten de
‘Midi’.  (CRAB stond voor de
rekruteringscentra van België in Zuid-Frankrijk).  De ‘vluchtelingen’ werd in de departementen
Gers, Hérault en Gard ondergebracht in publieke gebouwen of in sommige gevallen
bij privé-personen.