Het Containermeisje

Gent is een prachtige geografische locatie voor een thriller. Je hoeft als auteur niet eens door de allersmalste steegjes of de meest naargeestige hoekjes te dwalen om je lezers in de juiste sfeer te brengen. Dit verhaal speelt zich vooral af in het Sint-Pietersstation, enkele woningen, een commisariaat en de omliggende straten, maar maakt verder toch weinig gebruik van de unieke sfeer die de stad te bieden heeft.

Voorgaande hoeft geen ramp te zijn, als het verhaal maar sterk genoeg is, wanneer de spanning te snijden is. In voorliggend verhaal zijn de misdaden zeer nauw verweven met de persoonlijke perikelen van de hoofdfiguur, die zich nogal gemakkelijk laat meeslepen in een avontuurtje. De rol van haar ondergeschikten wint daardoor aan belang, maar het is toch de tienerdochter van de hoofdfiguur die de belangrijkste rol toebedeeld krijgt.

De zware misdaden waar het in boek om draait spelen zich af in het verre Nepal, maar het toeval zorgt ervoor dat een van de slachtoffers in Gent belandt en daar het lijkje van een baby dumpt in een stationstoilet.

Na het succes van haar voorgaande boeken had de auteur van deze politieroman er misschien wel beter aan gedaan dit verhaal langer tot rijpheid te laten komen. Of misschien waren mijn verwachtingen te hoog? Anderzijds worden er in Vlaanderen en elders ook “thrillers” geproduceerd die niet eens het niveau van Belinda Aebi bereiken, maar toch het televisiescherm halen…