Van Oldenzaal Tot Ouagadougou

Van Oldenzaal tot Ouagadougou is een beetje een misleidende titel. Verwacht dus zeker geen gids met reisinformatie. De locaties fungeren enkel om de avonturen van Jaap Scholten in te passen. Deze belevenissen laten zich moeiteloos lezen. Het is als het ware een schelmenroman in korte afleveringen.

De verhalen dateren al van veel vroeger, het zijn de debuutverhalen die in 1990 onder de titel ‘Bavianehaar & Chipolatapudding’ bij uitgeverij Thomas Rap zijn uitgegeven. Ze zijn knap geschreven maar meestal gelardeerd met nutteloos geweld, vrijblijvende seks en/of ongebreideld drankgebruik. Zo gaat het hoofdpersonage reeds in het eerste verhaaltje met zijn dronken kop op de vuist voor een parkeerplaats.

Drinken, vechten en versieren komen in de volgende verhaaltjes met de regelmaat van de klok aan bod. Ondanks deze kritiek is het boekje de kortste keren uitgelezen. Dit is vooral te daken aan de bijzondere schrijfstijl van de auteur. Deze doet sterk denken aan de bravoureachtige avonturen van A.F.Th. van der Heijden in zijn trilogie De tandeloze tijd. Toch wordt de auteur door de Nederlandse recensenten de hemel ingeprezen en zelfs vergeleken met Nescio en Reve. Daar zal enig chauvinisme en het gedogen wel iets mee te maken hebben.

Van Oldenzaal tot Ouagadougou kadert in de reeks ‘De avonturen van Jaap Scholten’. Het is het eerste boek in een nieuwe serie die het verzamelde werk van Scholtens korte verhalen zal omvatten.