Vuil Van De Reis

Europa heeft in het niet zo verre verleden meer dan haar part gehad van dictators allerhande. De auteur ging op reis door de landen die zij in hun greep hadden, bekeek wat er nog restte van hun eerdere macht en glorie en bekijkt tegelijkertijd wat voormalige collega’s uit Nederland en elders zoal te vertellen hadden over hun reizen in die landen tijdens de dictatuur. Behoorlijk vaak blijkt dat het waarnemingsvermogen toch wat vertroebeld moet geweest zijn.

Achtereenvolgens trekken we door het Italië van Benito Mussolini, het Spanje van Franco, het Joegoslavië van Josip Broz Tito, het Albanië van Enver Hoxha en het Duitsland van Adolf Hitler. Als toemaatje brengen we een bezoek aan Wit-Rusland, waar Aleksandr Loekasjenko heerst, zowat de laatste dictator van Europa. Af en toe wordt in dit boek verwezen naar hetvoor dictators moeilijke evenwicht tussen de verderfelijke invloed van toeristen en de zo noodzakelijke valuta die deze toeristen met zich brengen. Af en toe wordt hierbij ook gekeken hoe Fidel Castro in Cuba op deze slappe koord danst.

Voormelde dictators laten zich in 2 groepen onderscheiden: ofwel zijn ze fascistisch ofwel communistisch. In zijn goed geschreven boekje wijst de auteur er vaak op hoeveel gemeenschappelijke trekjes ze vertonen in het uitoefenen van hun dictatorschap. Dat deze heerschappen in hun respectieve landen toeristisch zo goed als onbetekenend zijn is een democratisch pluspunt.