Twee Wielen, Één Gedachte

Als er zoiets als een afdeling knuffelboekjes zou bestaan dan kan dit boekje er onmiddellijk onderdak vinden. Het boekje is duidelijk voorbestemd om gekoesterd te worden, zij het door de liefhebbers van poëzie en fietsen en in die volgorde. Toen Charles Kok (1948) in 2008 met de VUT ging, besloot hij om eindelijk die lange fietstocht maken waar hij al jaren van droomde: de 100 Cols Tocht. Deze 4.000 lange tocht loopt over alle cols en hellingen van Frankrijk. Meer informatie hierover vind je op: http://www.100cols.nl.

Tijdens die lange, eenzame tocht liet Kok zijn gedachten de vrije loop. Onderweg kwamen de fietsgedichten bij hem op. Deze gedichten kwamen in het boekje terecht, aangevuld met een aantal korte verhalen over zijn belevenissen tijdens de tocht. “Twee wielen, één gedachte” kijkt met een huis-, tuin- en keukenblik naar wielrennen en fietsen. Het probeert net even anders te zijn dan andere wielerboeken. Het heeft geen centrale held, er wordt geen specifieke wedstrijd belicht en het heeft ook niet het grote afzien als leidraad.

Een voorbeeld van zijn poëtische ontboezemingen vind je in deze limerick: Over the hill Een knappe grimpeur uit Naarden Die zo nu en dan collen vergaarde Zei: “zo’n tocht over meer dan 1 col Dat doe ik voor mijn lol” Terwijl zijn doffe ogen hol de verte in staarden