Steden

Terwijl je ergens bent kun je toch elders zijn, tenminste in gedachten. Stefan Hertmans bezoekt steden Sydney, Triëst, Wenen, Marseille … Terwijl hij tracht de ziel van de bezochte stad te benaderen lijkt hij soms in gedachten elders, op andere plaatsen die dezelfde associaties, dezelfde gevoelens oproepen.
 
Als je met deze auteur meereist doe je dat niet zozeer om de toeristische bezienswaardigheden van een stad te leren kennen, platgetreden paden worden vermeden. Je tracht te begrijpen wat deze stad verschillend maakt van andere, waarom ze zo anders lijkt aan te voelen. Stefan Hertmans houdt zich verre van het dagdagelijkse leven van de massatoerist die de andere massatoeristen of in het beste geval een gids nahuppelt. Reizen is immers ook denken, is ook alleen zijn in de nacht. Na dit boek besef je misschien een beetje beter hoe of waarom je wilt  reizen.
 
Reizen we nog vraagt de auteur zich af? Begint het reizen niet pas dan wanneer we ergens een noodlanding maken en zelf onze weg moeten banen en proberen overleven?