Reisverhalen Indonesië En Italië

“Indonesië reisverhalen” is een bundeling van reiservaringen die je laten kennismaken met indonesië. Acht auteurs brengen tien verhalen. De onderwerpen zijn divers maar de eerste gaan over het koppensnellen. Pas vanaf pagina 87 verken je de eilanden. Eindigen doe je ondermeer met een vulkaanuitbarsting in het jaar 1883, het koloniale tijdperk. Diverse auteurs zorgen uiteraard voor een wisselende schrijfstijl, en voorkeuren. Sommige verhalen zullen je echt boeien en naar meer doen verlangen.

“Italië reisverhalen” is inderdaad het zoveelste boek met reisverhalen voor een klein prijsje. Toch is deze bundel van verhalen ietsje anders. Het is uiteraard geen reisgids alhoewel je er soms routes kunt uit distilleren. Maar het bijzondere zit hem in de diversiteit, zowel op litirair als op geografisch vlak. Zo zijn er twee stukjes opgenomen van Boissevan in oud Nederlands, niet meteen handig maar toch leuk als tussendoortje. Daarom ook dat de uitgeverij dit boek een literaire rondreis noemt.

Je reist van Noord naar Zuid, letterlijk en figuurlijk. Het contrast tussen de verhalen is soms erg groot. Bij het verhaal van Heinrich Heine over de schilders in Genua moet je zich ten volle concentreren, doch bij dit over de Siciliaanse maffia vergeet je even de buitenwereld. Dit laatste getuigt trouwens van veel opzoekingswerk en het vernuft om dit zo geniaal te bundelen dat het een opeenstapeling is van verrassingen.

Dit is nu het voordeel van zo’n bundeling van reisverhalen, ligt een schrijver je niet dan blader je gewoon wat verder tot de volgende.