En Eeuwig Zingen De Monniken

De schrijver maakte met enkele vrienden een reis naar Birma en was zo onder de indruk dat hij hun belevenissen neerpende, er wat foto’s aan toevoegde en het geheel naar een “print on demand” bedrijf zond. Het eindresultaat ziet eruit als een echt boek. De in Birma geïnteresseerde lezer moet eerst aanhoren hoe het zit met de gezamelijke levensloop van het gezelschap en leert vervolgens hoe het dichttrekken van de huisdeur en het nemen van de bus de aanzet vormt tot de reis. Althans, dat hoopte ik, maar eerst krijgen we nog het wedervaren van het gezelschap in het station van Tilburg onder ogen, inclusief de prijs van treintickets. Bij wijze van aperitiefje krijgt de lezer vervolgens een inleiding tot de geschiedenis van Birma. Jammer dat die hier pas omstreeks 1860 lijkt te beginnen. Het reisverhaal herneemt zijn gang als het gezelschap uitvoerig kennis maakt met de luchthaven van de Thaise hoofdstad Bangkok, waar geld gepind wordt, de rolweg genomen wordt, enz …

Allemaal hoogst interessant met betrekking tot Birma! De eerste dag in Birma wordt er geld gewisseld en ’s anderendaags, een bladzijde of zeven verder herhaalt zich deze boeiende gebeurtenis. De rest van het verhaal wil ik niet verklappen aan de hopelijk nog steeds geïnteresseerde lezers, maar wees ervan overtuigd dat het gezelschap wel degelijk veel zag van het land. Uiteindelijk bereikten ze zelf weer hun eigen huisdeur … Bij wijze van illustratie toch een fraai citaat: “Het weer is zoals altijd hier weer aangenaam, soms onaangenaam warm en we wachten maar af wat we onderweg te zien krijgen.” Een boek schrijven en uitgeven moge dan eenvoudig lijken, een beetje assistentie vragen in dat proces is geen overbodige luxe.