Bark

De eerste flarden muziek van deze derde cd van WOFO roepen alvast vakantieklanken op, niet opzwepend, maar geschikt om te beginnen dromen van bestemmingen iets verder weg. Ik hoor nog niet meteen waar, maar misschien wel in de richting van de Balkan? Dat hoor je misschien nog best in “Mockedonsko kolo”, waar de klarinet van Mattias Laga bovenuit torent. Een lange treinreis door een wisselend landschap, dat lijkt me wel iets met deze muziek in de oren. Onderweg stoppen hoeft dan niet voor mij.

Jazz is niet zo vaak verbonden met reisgevoelens, dat hoor je ook wel verder op deze aangename cd. Deze muziek klinkt wel wat eigenzinniger dan “gewone” jazz. Dat wat eigenzinnige lees je ook in de titels. De klassieke jazzliefhebber verwacht zich wellicht niet aan songtitels als “1 kroket” of “nix nieuws”.

Behalve Mattias Laga hoor je op deze heerlijke cd ook Michel Mast (saxofoon), Stijn Engels (piano), Xavier Verhelst (gitaar) en Tom De Wulf (drums). Jazz met de ingrediënten van WOFO is aangenaam om beluisteren en best verteerbaar.